Bijna dood ervaring

Laos was geweldig maar het werd tijd voor vietnam. een busreis van 24 uur van Luang Prabang naar Hanoi, deze reis werd uiteindelijk een paar uur langer. omdat de reis zo lang duurt reis je met een slaapbus, de stoelen zijn dan een soort van slaapstoelen, met 2 boven elkaar net als een stapelbed. ik had het bovenste bed/stoel en lag bijna met mijn hoofd tegen het plavond. beetje claustrofobisch. maaaar je kreeg een dekentje en er waren gekleurde lichtjes. erg gezellig. 

Toen we weggingen van laos zaten er 22 mensen in de bus. twee uur later zaten alle stoelen vol en lagen er ook aziaten op de grond, het gangpad was overvol met slapende mensen. ja ja de buschauffeurs hadden een handeltje. alle aziaten werden bij hun huis opgehaald en betaalfe hun reis zwart. er waren veelste veel mensen in de bus. te weinig zuurstof, te warm en de ramen waren beslagen. die aziaten waren ook ziek en zaten lekker te hoesten zonder hand voor hun mond. gratis bacterieen! 

primaaa! gewoon muziekje op, ogen dicht en slapen. 

maar het werd erger. ieder uur stopte de bus omdat de buschauffeurs opium moesten gebruiken om verder te kunnen rijden. (ik was al bijna afscheidsbrieven aan het schrijven)

bij de grens van laos en vietnam hebben we ander half uur gewacht tot de duane er was. het leek wel een spookstad. 

trouwens, in het noorden in vietnam is het net nederland! was ik even vergeten dus ik had het erg koud in me korte broekje, tshirt en slippers...

Hier sta ikprecies op de grens van laos en vietnam. (wat leuuuuheuuuuk!)

Laos verlaten en vietnam binnen komen is niet moeilijk maar het duurt erg lang. deze mensen doen dit elke dag maar hetlijkt  wel of het elke keer hun eerste keer is. het is de bedoeling dat je je paspoort ergens inleverd. (ojaa dit doe je door iedereen te duwen)een uur later wordt er een stapel paspoorten op een tafel gelegt en moet je maar kijken of jouwe daarbij ligt. 

ondertussen was mijn slaapbus verder gereden dus liep ik op mijn slippers door de modder te zoeken naar een bus. (het was mistig dus ik zag niet veel) uiteindelijk de bus gevonden mocht een ander meisje er niet in omdat haar benen vies waren.. (kijk ff naar de voeten van jezelf!)

Uiteindelijk zijn we 5 uur te laat aangekomen in Hanoi. toen moest ik om 11 uur savonds nog een hostel regelen. Er werd ons aanbevolen alleen taxis te nemen die op de teller rijden want de rest belazerd je. zo gezegt zo gedaan. alleen deze teller sprong van 18 naar 37 en naar 43 enzo maar verder dus dat klopte niet. toen we aangekomen waren zeiden we dat niet klopte en dat we niet dom waren en hebben we minder dan de helft gegeven en de auto uit gerend. (we moesten wel want we hadden  ook niet meer geld bij ons)

ik reis met een meisje uit cananda en we zouden samen een hostel zoeken. alle bedden in de dorms waren al geboekt. de man achter de balie liet ons een foto zien van een dubble bed. een dubble room zou je denken. deze was nog goedkoper dan een dorm als je de prijs door 2 deelde. dus wij namen die! komen we in onze kamer aan is het een dorm?!?

hebben we een 2 persoonsbed in een dorm. (nouja een 2 persoonsbed... een stapelbed die 20 centimeter breder is dan normaal) 

het klinkt allemaal ellendig maar uit eindelijk komt het allemaal goed en zeker wanneer je dan daarna einnnnnndelijk wat gaat eten. een dikke vette hamburger met frietjes in knoflookboter!! heeeeerlijk.  Welkom in Vietnam.