De 3 maanden zitten er op. Bali is mijn laatste stop. Daar lig ik dan alleen aan de andere kant van de wereld op een ligstoel met heerlijke kussens, een ijs koud cola'tje(inderdaad cola, geen mango shake, cocktail of coconut), de zon die brand op mijn huid, die moet zorgen dat ik zwarter dan zwart thuis kom, en als uitzicht de zee waar ik helemaal verliefd op ben.
De zee die ooo zo mooi blauw kan zijn en totale rust creëert of zo wild is waar sommige bang van worden. Trouwens een perfecte beschrijving van mijn reis. De mooiste plekken gezien waar ik mooie en bizarre herinneringen heb gemaakt.
En dan nu "Back to the real life". Misschien wel het stukje wat ik het meeste onderschat heb.
Ik kwam er al snel achter dat ik hou van mijn leven thuis en daardoor naar huis gaan niet als iets moeilijks zag. Maar nu het einde er is heb ik geen idee hoe dit zal gaan. Geen heerlijke stranden, bizarre situaties en gekke personen die voor avontuur en spanning zullen zorgen. Ookal kom ik natuurlijk niet terug als een ander persoon, het heeft zeker mijn kijk op bepaalde dingen veranderd. Ik ben benieuwd hoe dit zal uitpakken!
Misschien is thuiskomen dan ook nog een groot avontuur?
Life can be bitter and sweet
BeantwoordenVerwijderen